زندگی با من سخت است شب ها تا صبح راه می روم شعر می نویسم روزها تا شب، خواب های سپید می بینم هیچ جای زندگی ات نیستم نه بانوی روز نه معشوقه ی شب فقط می توانم شاعر هذیان های تنهایی ات باشم ...
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی
[cb:post_body1][cb:post_body2]
[cb:post_continue_link]
+ نوشته شده در [cb:post_create_date] ساعت [cb:post_create_time] توسط [cb:post_author_name] [cb:post_comment_text] [cb:post_comment_count] |
|