همیشه آخرین سطر برایش می‌‌نوشتم

" روزی بیا که برایِ آمدن دیر نشده باشد "

می‌ نوشتم

" روزی بیا که هنوز دوستت داشته باشم

که هنوز دوستم داشته باشی‌ "

می‌ نوشتم

در نبودنت به تمام ذرات زندگی‌ کافر شده ام

جز ایمانِ به بازگشتِ تو

امروز می‌‌نویسم

یقینا آمده است

ولی‌ روزی که من از هراسِ دیوار ها

خانه را که نه

خودم را ترک کرده بودم .

گــآهی دوست داری غــافلگیر شــوی..،

مثــلا بفهمـــی

یکـــ نفـــر آن دور دورهـــآ..،

آنجـــآ که فـــکرش را هـــم نمیـــکردی...،

.

دوســـتت دارد..!

مرا کجا صدقه کرده ای

که مدام بلای بی تو بودن

به سرم می آید !

مرگ به رسم یادبود با زندگی عکس گرفت 
.

.
دیروز رفته که فردا بیاید ، حالا کجاست ؟
.

.
در مواقع بیکاری مشغول قتل عام ایام هستم.
.

.
از وقتی شنیدم زندگی چشم به هم زدنی است ، دیگر پلک نمی زنم.
.

.
بلبلی که تارهای صوتی اش را از دست داده بود ، انگشت پایش را داخل دهانش کرده بود و سوت بلبلی می زد.
.

.
سطل زباله در اثر مسمومیت درگذشت.
.

.
کسی نمی‌تواند دست به “دامن” مردان شود.
.

.
مرگ ، یک پای زندگی است.
.

.

اگر کاریکاتوریست بودم ،‌ فریاد می کشیدم.
.

.
در امواج نگاهش این کشتی دلم بود که غرق شد.
.

.
سمت راستم نشسته بود ، نمی توانست چپ چپ نگاهم کند.
.

.
ماهی چشمم در اشکهایم شنا میکند.
.

.
تنها کشیدنی که اعتیاد نمی آورد ، نفس است.
.

.
ولخرجی های زیاد ، دخلم را درآورد.
.

.
هنگام وزیدن باد های شدید ، چراغ های خاموش هستند که هراسی ندارند.
.

.
ستاره شناسان معمولا آدمهای سر به هوایی هستند.
.

.
گوسفند بیچاره از شدت گرسنگی صبر کرد شاید زیر پایش علف سبز شود.
.

.
قرص ماه در داروخانه پشت دخل نشسته بود.
.

.
خبرهای داغ تو زمستون میچسبه.
.

.
مرگ ، آخر خط نیست ؛ آغاز بی خطی است.
.

.
بین گچ و تخته سیاه ، مسئله تبعیض نژادی حل شده.
.

.
چه امتحان سختیست خیابان ، همه در آن رد میشوند.
.

.
عاشق خربزه ام زیرا مثل هندوانه تخمه هایش را در سلول انفرادی حبس نمی کند.
.

.
نقاش با عصبانیت رو به مدادش کرد و گفت : هرچی “میکشم” از دست توئه.
.

.
من دست به دامان تو بودم ولی تو دست به سرم کردی.
.

.
گفتنی ها را باید گفت چون بیات می شود و از دهن می افتد.
.

.
آدمهای یک دنده سرعتشان کم است !
.

.
بیل بیاورید ؛ می خواهم دل بکنم.

.

.
بالاخره گل مصنوعی نفهمید که بهار به چه درد می خورد.

.

.
هشت به هفت گفت : من روی پاهای خودم ایستاده ام اما تو خیلی سر به هوایی.

بعضـــیا هستن که باهاتن ولـــی همیشه با کســـای دیگـــه هم " گـــرم"میگیرن ...

که اگـــه با تو به "بن بســـت" خـــوردن خـــیالشون راحـــت باشه ...

کـــوچـــه بعـــدی یکـــی منتظـــرشـــون هـــست ...

تو قـــانون رفـــاقت به اینا میگـــن ---> لاشـ ـــــــــی

تمومش ڪن خدا  دیگـﮧ بریدمـ

بـﮧ هر چے ڪﮧ نمیخواستمـ رسیدمـ

تمومش ڪن ... تمومش ڪن ... خدایـــا

دیگـﮧ بسه عذاب ِ درد ڪشیدم

نـﮧ از عـشـق خیر دیدم نـﮧ از دوست

بـﮧ ڪے خـوش بــاشمـ ُ بـﮧ چے امـیـدوار

دارم زجـﮧ زنون بـﮧ پات میفتم

تــو مـیـبـیـنے ولـے انـگـار نـﮧ انـگـار